| دسته بندی | دندانپزشکی |
| فرمت فایل | docx |
| حجم فایل | 29 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 15 |
مبانی نظری و پیشینه تحقیق بررسی اثر UDMA بر خواص مکانیکی کامپوزیت دندانی
1- تاریخچه:
با بررسی سیر پیدایش رزینهای کامپوزیتی به سیمانهای سیلیکات و سیستمهای آکریلی خواهیم رسید. با گذشت زمان و افزودن ذرات شیشه به عنوان فیلر و نیز با پیدایش مونومر Bis–GMA کامپوزیتهای دندانی به دنیای دندانپزشکی معرفی شدند. کامپوزیتها بدلیل خواص مکانیکی بالاتر، انقباض کمتر در هنگام پلیمریزاسیون، مقاومت بیشتر در برابر سایش و نهایتاً نتایج کلینیکی بهتر جایگاه ویژه ای در دندانپزشکی یافتند و با پیدایش سیستمهای باندینگ و پیشرفت در این زمینه به عنوان ماده ای بسیار با ارزش در دندانپزشکی ترمیمی در نظر گرفته شدند[6].
2-1-1- ساختمان و ترکیب کامپوزیتهای دندانی
کامپوزیتهای دندانی که در دندانپزشکی بکار می روند به طور کلی شامل چهار قسمت می باشند[4و8]:
1- رزین ماتریس آلی
2- فیلرهای معدنی
3- عامل اتصال دهنده ( Coupling Agent )
4- سیستم فعال کننده و آغاز کننده
بطور کلی رزین ماتریس، زمینه ماده کامپوزیتی را تشکیل می دهد و از طریق عامل اتصال ( Coupling Agent ) ذرات فیلر را بهم مرتبط می سازد و در کنار هم نگاه می دارد[8].
2-1-2- ماتریس رزینی
بطور کلی در ابتدا مونومرها بصورت مایع می باشند که طی واکنش پلیمر شدن به یک سیستم پلیمر سخت تبدیل می گردند. این خاصیت ماده یعنی در واقع تبدیل از یک فرم پلاستیک به جامد سخت، اجازه میدهد تا این ماده بتواند به عنوان یک ماده ترمیمی در دندانپزشکی در نظر گرفته شود. مونومرهای رایج که در سیستم کامپوزیتهای دندانی بکار می روند عبارتند از:
.
.
.